بهشت و مشخصات و نعمت های آن 

بهشت آنجائی است که پرهیزکاران ، در آن زندگی خواهند کرد ، آنجایی که منتهی الیه حرکت کمالی نیکوکاران است ، آنجا که ثمرات شیرین کردار شایستگان ، در آنجا به منصه ظهور می رسد ، آنجایی است که آرامش و خاطر و هرگونه نعمتی برای واردین آن فراهم است ، آنجا بهترین و عالی ترین وسایل آسایش برای مردم فراهم ، و کسی را با کسی کاری نیست ، آنجا هرکسی هر چیزی بخواهد برایش میسر و هر نوع نعمتی موجود است ، آنجا ...

آنجا بهشت است که از نظر قرآن به نامهایی از قبیل : جنت ، دارالسلام ، دارالخلود ، دارالمقامه ، جنه المأوی ، جنات عدن ، دارالحیوان ، فردوس ، جنات النعیم ، مقام امین و ... خوانده شده است . بنابراین بهشت و یا هر لفظی که مرادف آن است ، جایگاه کسانی است که ایمان دارند ، کارهای شایسته انجام می دهند ، از محرمات پرهیز می کنند ، با خلوص عقیده پروردگار خود را پرستش می کنند ، از خدای خود می ترسند ، به وعده هایی که با خدا و یا بندگانش برقرار ساخته اند وفا می کنند ، برای مصالح ملت و پیشبرد مصالح عالی بشری و به طور خلاصه در راه خدا با جان و مال خود جهاد می کنند ، از کرده های زشت خود پشیمان شده ، در انجام وظایف انسانی خود کوتاهی نمی کنند و به طور کلی از ارتکاب معاصی خودداری نموده و به کارهای نیک گرایش دارند . 

البته عقائد و نظرات دانشمندان درباره بهشت و جهنم و به طور کلی عالم پس از مرگ مختلف است ، گروهی آن را مادی صرف دانسته ، گروهی آن را روحانی محض پنداشته و گروهی دیگر آن را به حسب مراتب و حالات هم روحانی و هم مادی دانسته اند . حال نظر قرآن را درباره بهشت و نعمت های مادی و روحی آن ذیلاً بیان می نماییم :

 
نعمت های جسمانی بهشت :

• نهرها و درخت ها و میوه های بهشت : 
قرآن شریف بهشت را بیشتر با کلمه « جنت » که به معنی بستانی است که از لحاظ کثرت و تکاثف درخت ها و پیجیدگی شاخه های آنها ، ایجاد سایه و پوشش مخصوصی برای سطح آن کرده است ، یاد می نماید . بهشتی که قرآن توصیف می کند ، نهرهایی از شیر که مزه اش تغییر نمی کند ، نهرهایی از خمر ، نهرهایی از عسل تصفیه شده ، نهرهایی از آب گوارای جاری که هرگز بدبو نمی شود ؛ درخت های انبوه و در هم پیچیده ، سایه های فرح انگیز دائمی ، میوه های رنگارنگی که در دسترس همگان است و بالاخره هر نوع صفا و طراوتی که برای یک محیط فرح انگیز لازم و ضروری است ، دارا است . ما به عنوان نمونه به چند آیه ذیلا اشاره می کنیم :

1) مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاء غَيْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى وَلَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوا مَاء حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءهُمْ ( سوره محمد آیه 15 )
که یعنی : 

مثل بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده [چون باغى است كه] در آن نهرهايى است از آبى كه [رنگ و بو و طعمش] برنگشته و جويهايى از شيرى كه مزه‏اش دگرگون نشود و رودهايى از باده‏اى كه براى نوشندگان لذتى است و جويبارهايى از انگبين ناب و در آنجا از هر گونه ميوه براى آنان [فراهم] است و [از همه بالاتر] آمرزش پروردگار آنهاست [آيا چنين كسى در چنين باغى دل‏انگيز] مانند كسى است كه جاودانه در آتش است و آبى جوشان به خوردشان داده مى‏شود [تا] روده‏هايشان را از هم فرو پاشد . 

2) قَالَ اللّهُ هَذَا يَوْمُ يَنفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ( سوره مائده آیه 119 )
که یعنی : 
خدا فرمود اين روزى است كه راستگويان را راستى‏شان سود بخشد براى آنان باغهايى است كه از زير [درختان] آن نهرها روان است هميشه در آن جاودانند خدا از آنان خشنود است و آنان [نيز] از او خشنودند اين است رستگارى بزرگ .
 
3) وَبَشِّرِ الَّذِين آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُواْ مِنْهَا مِن ثَمَرَةٍ رِّزْقاً قَالُواْ هَذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِن قَبْلُ وَأُتُواْ بِهِ مُتَشَابِهاً وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ( سوره بقره آیه 25 )
که یعنی :
و كسانى را كه ايمان آورده‏اند و كارهاى شايسته انجام داده‏اند مژده ده كه ايشان را باغهايى خواهد بود كه از زير [درختان] آنها جويها روان است هر گاه ميوه‏اى از آن روزى ايشان شود مى‏گويند اين همان است كه پيش از اين [نيز] روزى ما بوده و مانند آن [نعمتها] به ايشان داده شود و در آنجا همسرانى پاكيزه خواهند داشت و در آنجا جاودانه بمانند .

4) وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا ( سوره انسان آیه 14 )
که یعنی : 
و سايه‏ها[ى درختان] به آنان نزديك است و ميوه‏هايش [براى چيدن] رام .


5) إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ ؛ وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ ؛ كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (سوره مرسلات آیه41)
که یعنی : 
اهل تقوا در زير سايه‏ها و بر كنار چشمه‏سارانند ؛ با هر ميوه‏اى كه خوش داشته باشند ؛ به [پاداش] آنچه مى‏كرديد بخوريد و بياشاميد گواراتان باد .

6) مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ أُكُلُهَا دَآئِمٌ وِظِلُّهَا تِلْكَ عُقْبَى الَّذِينَ اتَّقَواْ وَّعُقْبَى الْكَافِرِينَ النَّارُ ( سوره رعد آیه 35 )
که یعنی : 
وصف بهشتى كه به پرهيزگاران وعده داده شده [اين است كه] از زير [درختان ] آن نهرها روان است ميوه و سايه‏اش پايدار است اين است فرجام كسانى كه پرهيزگارى كرده‏اند و فرجام كافران آتش [دوزخ] است
البته صدها آیه دیگر در ان زمینه وجود دارد که ما از ذکر آنها صرف نظر می کنیم .